skip to Main Content

Read this blog in:

  • English
  • Deutsch
  • Nederlands

Eiwitten bekogelen met elementaire deeltjes in Leeds (Verenigd Koninkrijk)

Ik ben Andreas Kiessling en ik ben tewerkgesteld aan de Universiteit van Leeds in het Astbury Centre for Structural Molecular Biology onder het toeziend oog van Professor Adrian Goldman. Zelf ben ik afkomstig uit een dorpje dicht bij Heidelberg (Duitsland) waar mij ouders voor het grootste deel van hun leven een gezellig bakkerijtje uitbaatten. Hun werkersmentaliteit inspireert mij tot op de dag van vandaag om niet op te geven na mislukte experimenten en te blijven doorzetten tijdens lange studienachten.

Indien je mij honderdmaal zou vragen wat mijn droomberoep is, dan zou ik, zonder aarzelen, elke keer opnieuw ‘wetenschapper’ zeggen. Ik zie het leven namelijk als één groot videospel, waarin we allemaal verschillende personages spelen die de mogelijkheid hebben om de wereld te verkennen en om met elkaar te interageren. Ik ben er sterk van overtuigd dat wetenschap de drijvende factor is achter alle vooruitgang in de maatschappij en dat ik als wetenschapper een bijdrage kan leveren aan deze grote puzzel – hoe geweldig is dat?!

Structuren, structuren, structuren… en een beetje van alles

Afbeelding van een eiwitstaal, bekomen via een elektronenmicroscoop – je kan het eiwit gewoonweg zien op deze vergroting!

Misschien had je het al geraden aan de hand van de titel; ik ben voornamelijk geïnteresseerd in de structuurmodellen van eiwitten, meer specifiek in het bacteriële adhesie-eiwit ‘BpaC’. Tot op heden is de structuur van dit eiwit, of delen ervan, nog niet bekend. Daardoor ben ik tamelijk vrij in keuzes die ik maak gedurende mijn doctoraatsonderzoek en in de onderzoeksvragen die ik wil beantwoorden. Zo kan ik mij bijvoorbeeld focussen op het ontrafelen van de structuur van bepaalde delen van het eiwit via X-straal kristallografie of op het bekomen van een compleet structuurmodel van het eiwit via cryo-elektron microscopie of op nog iets volledig anders. Als biochemici ben ik gefascineerd door de werking van deze adhesie-eiwitten, ze zijn namelijk erg veelzijdig en er valt nog zoveel over te ontdekken. Ik mag mijzelf gelukkig prijzen dat ik de mogelijkheid heb om te werken binnen een netwerk dat mij de toegang geeft tot zeer veel kennis en tal van moderne onderzoekstechnieken. Zo een netwerk helemaal op jezelf opzetten is namelijk vrij moeilijk, mijn sociale vaardigheden kunnen dan ook nog wat oefening gebruiken!

Heb de Britten lief – nu meer dan ooit!

In januari 2019 schreven tal van voorname Duitse politici, over alle democratische partijen heen, een open brief naar de Times, waarbij ze het Verenigd Koninkrijk verzochten om af te zien van het hele Brexit-gebeuren.  Ikzelf, die reeds een volledig jaar in het Verenigd Koninkrijk leefde, zou deze brief van ganser harte ondertekend hebben. Indien je niet spontaan verliefd wordt op dit land na een vrijdagavond doorgebracht te hebben in een kroeg, waarbij je ‘Sweet Caroline’ luidkeels meezingt, dan is er echt iets mis met jou! Natuurlijk bestaat er ook zoiets als de keerzijde van de medaille: de Britse kookkunsten. Na 18 jaar in een Duitse bakkerij geleefd te hebben mis ik echt de goede smaak van een degelijk brood. Gelukkig bestaat er voor alles een oplossing, als je maar inventief genoeg bent!  Zo hoop ik dat ik na de Brexit mijn favoriete chocolade nog steeds kan importeren!

In Leeds…

Mijn passie voor wetenschap vloeit voort uit mijn interesse voor Sciencefiction, filosofie en de natuur rondom mij. Zo vind ik enkel in de natuur een bepaalde kalmte en rust terug. Ik probeer minstens elke twee weken eens te ontsnappen aan de drukte van de stad door een lange wandeltocht te maken in de groene omgeving van Leeds. Na een dergelijke wandeling kan mij niets gelukkiger maken dan een goed kopje koffie en een welverdiend stuk Victoria sponge cake.

Share to social media

Back To Top